დე...მინდა გელაპარაკო

დილა გათენდა
და მინდა გელაპარაკო
სარკეში არეკლილ სულზე
გზაგამოვლილ და გადაღლილ ფიქრზე.
ჰო ფიქრიც იღლება
არ გჯერა?
სული რომ მძიმდება, ფიქრი იღლება და ჩამუხვლას ცდილობს
და ვაი მას, თუ ჩასამუხლი ვერ იპოვა.
აი მაშინ კი ცრემლად იღვრება.
ლაბირინთად დაიქსაქსა ჩემი სავალი გზა,
აღარც თავი აქვს და არც აღარც ბოლო.
დე…მომენატრე
შენ ხომ ყოველთვის სიმშვიდე გედგა თვალებში
ახლა კი ისეთი სევდაა, მხოლოდ შენთვის რომაა ნაცნობი
რატომ მომიხუცდი დე…
დამაბრუნე ბავშვობაში და შენს მხიარულ თვალებში ჩამისახლე
ტკივილი რომ აღარ ვიგრძნო.
დე…შენთან თავს მშვიდად ვგრძნობ, არ მიმატოვო
მტკივნეულია როცა გტოვებენ და მხოლოდ ნათელ ან ბნელ ლაქად რჩები ცხოვრებაში
ნეტავი ჩემი წასვლა თუ ეტკინება ვინმეს?
არა დე…შენზე არ ვამბობ, შენ ჩემი წასვლით არ გატკენ გულს.
მინდა გელაპარაკო...
მხოლოდ შენ გამიგებ.
დე…
არ მიმატოვო, მჭირდები!