გახსოვს? სევდისფერთვალება გიწოდე...

გახსოვს? სევდისფერთვალება გიწოდე...
უცნაურია ცხოვრება...
პოულობ და კარგავ
ერთდროულად.
ბედნიერება და უბედურება ფეხშეწყობით დააბიჯებენ...
ეს იქნებ ჩემი ბრალია...
ან იქნებ დასაწყისი?
იქნებ ყველაფრის დასასრული დასაწყისია ახლის და ჯერ შეუცნობლის?
გატეხილი არასოდეს გამთელდება...
არც უნდა გაამთელო...
მაინც ბზარიანია...
ბზარშეპარული კი სამიდამოდ უნდა შემოდო თაროზე და მტვერიც კი არ უნდა გადააცალო...
ხო...იქნებ ასეც ჯობდეს.
დასარული იყოს დასაწყისის დასაწყისი.
ალბათ გაუგებრად ვფიქრობ...
გამგები გაიგებს ვინც უნდა გაიგოს, თუ კი წაიკითხავს.
მითხარი წაიკითხე?
მიმანიშნე

თეთრ საფოსტო მტრედს გამოვატანე შენთან მოსალოცად წერილი
ალბათ მოგიტანს.

ქვაფენილს მლაშე ცრემლის სუნი ასდის
მთვარეს ნაღვლიანი მზერა აქვს

მე უკვე ვიღიმი, რადგან ამ დღემ შენი თავი მაჩუქა....

უძილობა ვიძმე....

ნეტავი თუ წაიკითხე?